Άπειρα είναι τα βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Μαρξ, τη θεωρία του ιστορικού υλισμού και τον Μαρξισμό. Ελάχιστα εντούτοις είναι εκείνα που αφορούν τη σχέση της μαρξιστικής θεωρίας με το πεδίο των διεθνών σχέσεων. Είναι εκ πρώτης όψεως λογικό αφού οι διεθνείς σχέσεις και οι ανταγωνισμοί των εθνών δεν απασχολούν τον Μαρξ παρά ευκαιριακά και δεν βρίσκουν τη θέση τους στον πυρήνα της θεωρίας του. Μια κοσμοθεωρία εν τούτοις που ενώ φιλοδοξεί να εξηγήσει το ιστορικό γίγνεσθαι υποβαθμίζει τους εθνικούς ανταγωνισμούς, πάσχει από μια εγγενή αντίφαση που διαβρέχει ολόκληρο τον ιστό της θεωρίας. Οι αντιφάσεις του Μαρξ στον τομέα αυτόν είναι ολοφάνερες και όλα τα αδύνατα σημεία της κοσμοθεωρίας του βρίσκονται στο πεδίο των διεθνών σχέσεων με πρώτο και σημαντικότερο τον υποβαθμισμένο ρόλο που επιφυλάσσει στο έθνος-κράτος στην διαμόρφωση του ιστορικού γίγνεσθαι. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]