Αν γεννηθείς στο Αφγανιστάν, στο λάθος μέρος και τη λάθος στιγμή, είναι πολύ πιθανό, ακόμη κι αν είσαι παιδί, κάποιος να θέλει να σε σκοτώσει. Ο πατέρας του Εναϊτολάχ έχασε τη ζωή του ενώ δούλευε για τον πλούσιο εργοδότη του, ο οποίος, για να αποζημιωθεί για την απώλεια του εμπορεύματος του φορτηγού του, στράφηκε εναντίον του μικρού παιδιού. Η μητέρα του τον έκρυβε για καιρό σ` ένα λάκκο που είχε σκάψει δίπλα στις πατάτες. Αλλά ο Εναϊτολάχ μεγάλωσε και δεν μπορούσε πια να κρύβεται σε κάθε χτύπημα της πόρτας. Έτσι, μια μέρα η μαμά του του είπε ότι θα έκαναν ένα ταξίδι. Τον συνόδευσε στο Πακιστάν, του χάιδεψε τα μαλλιά, τον έβαλε να της υποσχεθεί ότι θα γινόταν καλός άνθρωπος και τον άφησε μόνο του. Αυτή η συγκινητική πράξη αγάπης σηματοδότησε την ενηλικίωση του Εναϊτολάχ μέσω ενός απίστευτου ταξιδιού που τον οδήγησε στο Ιράν, στην Τουρκία, την Ελλάδα και, τέλος, την Ιταλία. Το μικρό παιδί έζησε μια οδύσσεια που τον έκανε να γνωρίσει από κοντά την αθλιότητα αλλά και την ευγένεια των ανθρώπων, την απόγνωση αλλά και την ελπίδα. Μια οδύσσεια που δεν κατάφερε, ωστόσο, να σβήσει από το πρόσωπό του το υπέροχο χαμόγελό του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]