Σικελία. Η μυθική Θρινακία της Οδύσσειας, η Τρινακρία των Ελλήνων, το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου με την Αίτνα, το μεγαλύτερο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης (3.323μ.) να βρυχάται, να φοβίζει και να μαγεύει τους ντόπιους και τους ταξιδιώτες. Γύρω από τις ακτές της, τα ηφαιστειογενή νησιά:οι αρχαίες Αιολίδες ή Λιπάραι νήσοι (Isole Eolie ή Lipari), η Οστεώδης (Ούστικα, Ustica), η Στρογγύλη (Stromboli) η Κόσσυρα (Pantelleria), που φιλοξένησαν τους ανήσυχους Έλληνες ναυτικούς της αρχαιότητας και περιμένουν τους σημερινούς επισκέπτες. Εκεί στις ακτές και την ενδοχώρα της Σικελίας η Νάξος ,η πρώτη ελληνική πόλη της Σικελίας (735 π.Χ.) που ιδρύθηκε από τους Χαλκιδείς της Νάξου, όπως και η Κατάνη, οι Λεοντίνοι, η Ζάγκλη και η Ιμέρα, τα Υβλαία Μέγαρα, εκεί και ο Σελινούντας που ίδρυσαν οι Μεγαρείς, οι Συρακούσες των Κορινθίων, η Γέλα και ο Ακράγας των Κρητών και των Ροδίων, η Μεσσήνη, η Πάνορμος, και τόσες άλλες. Ο επισκέπτης βλέπει παντού σημάδια της παρουσίας του ελληνισμού, σε κάθε αρχαία πόλη και αρχαιολογικό χώρο της Σικελίας, ενώ η περίφημη κοιλάδα των ναών στην Ακράγαντα, μένει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη του επισκέπτη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]