Στη μελέτη αυτή εξετάζονται οι διαδικασίες συγκρότησης και ρύθμισης τοπικών προβλημάτων στην ελληνική περιφέρεια. Η μελέτη κινείται σε δύο μεθοδολογικά επίπεδα ανάλυσης: στο πρώτο προσεγγίζεται η "τοπική κοινωνία" από την πλευρά των θεσμών (τοπικό κράτος, τοπική αυτοδιοίκηση, κ.ά.) ως υπό ρύθμιση αντικείμενο, ενώ στο δεύτερο προσεγγίζεται ως κοινωνική πραγματικότητα. Η διαπλοκή της θεσμικής και κοινωνικοοικονομικής συνιστώσας εκφράζεται μέσα από το βαθμό συνειδητοποίησης των τοπικών προβλημάτων, την εκτίμηση δυνατοτήτων και προοπτικών ανάπτυξης και τη διατύπωση αναπτυξιακών ιδεών στη σημερινή ελληνική περιφέρεια. Με βάση εμπειρικό υλικό από πέντε νομούς, αναλύονται τα προνομιακά πεδία δραστηριότητας του τοπικού κράτους: το πλαίσιο της οικονομικής δραστηριότητας, η διαχείριση των πόρων και οι χωρικές ρυθμίσεις. Τα τρία αυτά πεδία της πολιτικής λειτουργίας του τοπικού κράτους διαπλέκονται με την κοινωνική συγκρότηση της τοπικής κοινωνίας και, κατά συνέπεια, αποτελούν το βασικό πλαίσιο προϋποθέσεων για αναπτυξιακές διαδικασίες στην περιφέρεια.

Στόχος της μελέτης είναι να συμβάλει στον επιστημονικό διάλογο και τον κριτικό προβληματισμό πάνω στις δυνατότητες και τα όρια των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών που αναφέρονται, αφενός, στα πλαίσια κρατικοδιοικητικών ρυθμίσεων (προς την κατεύθυνση της αποκέντρωσης της διοίκησης και της αναβάθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης) και, αφετέρου, στις κοινωνιοκο-οικονομικές προϋποθέσεις των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών σε τοπικό επίπεδο στην Ελλάδα.