Το απαράμιλλο αυτό δράμα φωτίζεται από τη λάμψη μιας απαστράπτουσας εποχής. Εκτυλίσσεται στον αιώνα του Ιουλίου Καίσαρα, που η φιλοδοξία του θα τον οδηγήσει στις όχθες του Ρουβίκωνα και από εκεί στην κατάλυση της δημοκρατίας· του Κικέρωνα, που ο ματαιόδοξος νεοπλουτισμός του δεν θα τον εμποδίσει να υπερασπιστεί την ελευθερία με μνημειώδη ευφράδεια· του Σπάρτακου, του δούλου που τόλμησε να τα βάλει με μια υπερδύναμη· της Κλεοπάτρας, της βασίλισσας που έκανε το ίδιο χρησιμοποιώντας τα θέλγητρά της. Πάνω απ` όλα ο Ρουβίκωνας είναι η ιστορία της ίδιας της Δημοκρατίας. Όσο αλλόκοσμη κι αν φαντάζει σήμερα η Ρώμη του Κάτωνα, του Πομπήιου και του Αυγούστου, αντικατοπτρίζει ως ένα βαθμό την εποχή μας. Η αποκαθήλωση ξένων τυράννων στο όνομα της αυτοάμυνας δεν αποτελεί επινόηση της υπερδύναμης του καιρού μας. Η υψηλή γαστρονομία, τα παραθαλάσσια θέρετρα, τα ολονύχτια πάρτυ και τα εξωτικά κατοικίδια είναι επίσης μερικά μόνο από τα κληροδοτήματά της στη δική μας καθημερινότητα. Δυο χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει κι όμως παραμένουμε κληρονόμοι των Ρωμαίων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]