Βάζοντας κατά μέρος την οικεία του πολεμική, ο Bloom απευθύνεται στον μοναχικό αναγνώστη και τον καλεί να μπει στη διαδικασία της ανάγνωσης με ένα πολύ ξεκάθαρο κίνητρο: να ανακαλύψει και να εμπλουτίσει τον εαυτό του. Ο Bloom, αντλώντας από την τεράστια εμπειρία του, προστρέχει στα μεγάλα έργα της λογοτεχνίας για τις ακλόνητες αξίες τους. Η πίστη του στην ιαματική δύναμη της λογοτεχνίας αντηχεί σε κάθε σελίδα αυτού του απολαυστικού και άκρως σημαντικού βιβλίου.
«Πληροφορίες μας προσφέρονται διαρκώς - τη γνώση όμως πού θα τη βρούμε;»
Αυτό είναι το επίμαχο ερώτημα με το οποίο ο διακεκριμένος κριτικός Harold Bloom αρχίζει το βιβλίο του για τους όρους, τα οφέλη και τις χαρές της σωστής ανάγνωσης. Ο Bloom - που με το ανεξάντλητο πάθος του για τη λογοτεχνία επί σαράντα τόσα χρόνια μεταμορφώνει τους φοιτητές του σε μανιώδεις αναγνώστες - εκθέτει τις ανησυχίες του για τους επικίνδυνους εθισμούς που δημιουργούνται με την επικράτηση της ψηφιακής πληροφόρησης, δηλώνοντας ταυτόχρονα τις δεσμεύσεις της δικής του προσέγγισης που δεν είναι τίποτε λιγότερο από την καλλιέργεια της κριτικής γνώσης. Ο αντίλογός του σε ετοιμοπαράδοτες ερμηνευτικές προτάσεις που απονευρώνουν τη λογοτεχνία από τις καίριες δυνάμεις της και την ταριχεύουν σε μονοσήμαντα ιδεολογικά σχήματα τροφοδοτεί το υπέδαφος αυτού του βιβλίου, μα δεν αποτελεί τον κυρίως στόχο του. Ο Bloom πιστεύει με πάθος στην αξία της λογοτεχνίας, και στον παιδευτικό της ρόλο σε καιρούς χαλεπούς. Το ζητούμενο του παρόντος βιβλίου είναι να ξαναδιαβάσουμε τα κλασικά κείμενα, παλαιότερα και νέα, διεκδικώντας τις δικές μας αναζητήσεις σ` αυτά, την αυτονομία της δικής μας κρίσης. Μια πινακοθήκη συγγραφέων και λογοτεχνικών προσώπων περιδιαβαίνει τις σελίδες του βιβλίου: από τον Μίλτον και τον Σαίξπηρ μέχρι τον Προυστ και την Τόνι Μόρισον, από τον Δον Κιχώτη και τον Οδυσσέα του Τένυσον μέχρι τον καπετάν-Αχαάβ του Μέλβιλ και τον Οιδίπα Μάας του Πύντσον. Σ` αυτές τις ριψοκίνδυνες ιστορίες εναντίωσης και νοσταλγίας, απόγνωσης και υπέρβασης που αφηγείται ο Bloom, σ` αυτές τις μεγαλειώδεις αναζητήσεις που εκδιπλώνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο μεγαλύτερος ίσως κριτικός των καιρών μας καλεί τον μοναχικό αναγνώστη να ψάξει για μια πιο δύσκολη απόλαυση, εγκαταλείποντας τις διόπτρες του συρμού. Αν μια τέτοια ουσιαστική συνάντηση γραφής και ανάγνωσης ευοδωθεί, ο Bloom πιστεύει πως η μεγάλη λογοτεχνία έχει πολλά να δωρίσει στον αναγνώστη: θα ρίξει φως σε λησμονημένα κι άγνωστα κομμάτια του εαυτού του και θα τον βοηθήσει να ζυγιάσει τον κόσμο με νέο, καθαρό μάτι.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]