[...] Οι περισσότεροι από τους εθελοντές συγγραφείς και απομνηματογράφους της διετίας 1824 - 1826 είναι πεπαιδευμένοι και οξυδερκείς. Ενημερωμένοι για τις εσωτερικές εξελίξεις και τις διεθνείς επιπτώσεις του ελληνικού προβλήματος, επισημαίνουν, εμβαθύνουν, συγκρίνουν. Περισυλλέγουν πολύτιμες λεπτομέρειες, γράφουν και την ιστορία του Αγώνα. [...]
Τα κείμενά τους καλύπτουν πάμπολλα κενά, ανατρέπουν επικρατούσες απόψεις, αποκαλύπτουν νέα στοιχεία, διαφωτίζουν, διευκρινίζουν ή επιβεβαιώνουν και επιτρέπουν μια ουσιαστικότερη και πιο σίγουρη προσέγγιση της ιστορίας του Αγώνα στη διετία 1824 - 1826 όχι μόνο στα ελληνικά πλαίσια αλλά και σε συνάρτηση με τις διεθνείς εξελίξεις. Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι χωρίς μαρτυρίες των ξένων που βρέθηκαν στην Ελλάδα -άσχετα με τον ρόλο που έπαιξαν, την ιδεολογία και τις επιδιώξεις τους -η ιστορία του Εικοσιένα πάσχει. Με αποτέλεσμα να διαιωνίζονται πλάνες, ψεύδη και παραχαράξεις.

(από την εισαγωγή του τέταρτου τόμου)