«Το υγειονομικό μας σύστημα βρίσκεται στην καμπή σημαντικών επαναοριοθετήσεων. Ο διαχωρισμός της ζήτησης από την προσφορά -μια τεχνική που βρίσκεται στην επικαιρότητα- δεν είναι πανάκεια και δεν μπορεί να είναι γενικευμένος. Ο νοσοκομειακός τομέας τόσο στο Ε.Σ.Υ. όσο και στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να επανακαθοριστεί από έναν νέο υγειονομικό χάρτη με στόχο τη σταθεροποίηση ή τον περιορισμό του, ενώ η χρηματοδότηση είναι αναγκαίο να χαρακτηρίζεται από την αξιολόγηση των αναγκών και σύγχρονα κριτήρια χρηματοδότησης. Η ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας πρέπει να επανασχεδιαστεί σε όλη τη χώρα, και σε κάθε περίπτωση πρέπει να εκπληρώνει το ρόλο της υποκατάστασης προς τον νοσοκομειακό τομέα. Η ενδυνάμωση των χρηματοδοτικών μηχανισμών μπορεί να προκύψει από συμφωνίες κράτους - ασφαλιστικών ταμείων, στη βάση μιας minimum δέσμης παροχών υπηρεσιών προς τους πολίτες, και από την ενδυνάμωση του διαπραγματευτικού τους ρόλου προς ανεξάρτητους προμηθευτές. Η ισχυροποίηση και ο εκσυγχρονισμός της διοίκησης - διαχείρισης θα δώσει τη δυνατότητα ελέγχου, αξιολόγησης και τελικά της αναμενόμενης αποτελεσματικότητας - αποδοτικότητας, ώστε να είναι εφικτή η αναφορά του Cochrane : `Κάθε αποτελεσματική θεραπεία πρέπει να παρέχεται δωρεάν`.».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]