Ορισμένα από τα συμπτώματα των δύσκολων μεταβατικών καιρών που περνάμε είναι η υπερεξειδίκευση, η πόλωση, η αποστασιοποίηση, η επίδοση, η απομόνωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος αναζητά εναγώνια ένα πνευματικό στήριγμα κι έναν άξονα πίστης, για να μπορέσει να δομήσει γύρω σ` αυτόν τη ζωή και την προσωπικότητά του. Αυτός, ο άξονας πίστης δεν είναι άλλος από την υπεύθυνη θέση και στάση που θα πρέπει κανείς να πάρει απέναντι στον εαυτό του και τον κόσμο. Η υπευθυνότητα αυτή θα οδηγήσει σε μια σχέση εμπιστοσύνης και συμπάθειας με όλα τα πρόσωπα και τα πλάσματα του κόσμου. Αγαπά κανείς τη ζωή όταν παίρνει μια θέση υπεύθυνη απέναντί της. Όμως αυτή την υπεύθυνη θέση την παίρνει κανείς όταν δημιουργεί εσωτερική ζωή, όταν δηλαδή πιστεύει στις αλήθειες που υπάρχουν μέσα του. Σ` αυτή την περιαγωγή, περί αυτή την αλήθεια, προσανατολίζονται τα επτά δοκίμια του βιβλίου σε μια αλήθεια - σημείο - πέρασμα, σαν μια χωροχρονική οντότητα μέσα στην οποία ο άνθρωπος μπορεί και θαυμάζει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]