«Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που κάποιος άλλος μού είπε κάποτε, όταν κι εγώ ήμουνα κάποιος άλλος»
Ο αφηγητής της ιστορίας, ο Βασίλης, περιγράφει τις περιπέτειες που έζησε στην παιδική του ηλικία, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, σ` ένα μικρό ξερονήσι του Σαρωνικού: το ζόφο και την πείνα εκείνης της εποχής, δίπλα σε μια μακρινή του συγγενή και μοναδικό προστάτη, τη γριά θεία Μάρθα, που αναδεικνύεται εδώ σε οικουμενικό σύμβολο εγκαρτέρησης. Η θεία Μάρθα μυεί στη ζωή τον Βασίλη μέσα από τη λαϊκή αφήγηση των ιστοριών του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα και άλλων βυζαντινών ηρώων, επιδιώκοντας συγχρόνως να ξορκίσει τα δεινά τους. Μ` ένα σπάνιο ευρηματικό τρόπο, καταφέρνει και τον κάνει ουσιαστικό μέτοχο της ιστορίας που αφηγείται.
Δυο παράλληλες ιστορίες που συμπλέκονται και συμπληρώνουν η μια την άλλη μέσα από τη διαρκή δράση. Μια κατάφαση στη ζωή που αναζητεί τη σωτηρία της στη δημιουργική φαντασία και στο μύθο.
«Πορφυρό και μαύρο νήμα/ Στην ανέμη και στο ρήμα/ Δωσ` τους κλώτσο να γυρίσουν/ Παραμύθι ν` αρχινήσουν».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]