Και τώρα που τα διάβασες όλα τα παραμύθια, να θυμάσαι, τα παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια. Μόνο που τη λένε αλλαγμένη, κι όχι έτσι όπως τάχα είναι. Μα έτσι όπως θα έπρεπε να είναι. Παραμυθένια μια ζωή σού πρέπει. Με μάγισσες και δράκους και θηρία. Να ξυπνάς και να κοιμάσαι όλο με κέφι. Λουλούδια να σε ραίνουν σαν περνάς. Και στο τέλος του δρόμου πάντα να προσμένει το ταίρι σου το ονειρικό, το αγαπημένο. Κοιμήσου τώρα κι ας ξυπνήσει η Μοίρα. Καιρός της να δουλέψει. Τα μάτια με φιλιά ας σου σφαλίσει. Και με χρυσόσκονη τις πίκρες να γιατρέψει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]