Μια φορά κι έναν καιρό μια δύστυχη βασιλοπούλα που τη `λέγαν Μάπα φόρεσε τα καινούργια ρούχα που της είχε φτιάξει ένας πανούργος ράφτης, έβαλε στραβά τον κόκκινο σκούφο της και ξεκίνησε για το μεγάλο δάσος. Με το που έσπασε το γυάλινο γοβάκι της και για να αποκατασταθεί η τάξη, αναγκάστηκε να φιλήσει τον βάτραχο, αλλά αυτός αντί για πρίγκιπας της προέκυψε αρχισυντάκτης. Τι να κάνει λοιπόν κι αυτή, ανέβηκε στη φασολιά χρησιμοποιώντας για σκάλα τα μακριά μαλλιά της κι αγνάντεψε τη νεφελώδη Αθήνα. Έλεγε μάλιστα να μείνει για πάντα εκεί πάνω, αλλά τη συγκίνησε τόσο η ραπ που ακουγόταν από το μαγικό κασετόφωνο, που προσγειώθηκε στην Ιπποκράτους, μόνο και μόνο για να αποφύγει το ιστορικό κέντρο. Εκεί, βεβαίως, παρ` ολίγο να τη φάνε οι λύκοι-οδηγοί αλλά ευτυχώς την ειδοποίησαν έγκαιρα οι τρεις περιθωριοποιημένοι κατσικο-τροχονόμοι και οι τρεις εξίσου περιθωριοποιημένοι γουρουνο-πεζοί. Την ίδια στιγμή ακούστηκε μια κραυγή: `Ο ουρανός πέφτει πάνω στα κεφάλια μας!` και το αττικό νέφος σημάδεψε για τα καλά την Κοτούλα που οδηγούσε το παπί της χωρίς να φορά κράνος. Η Μάπα από καθαρά δεοντολογική δημοσιογραφική άποψη είπε να μη δώσει καμιά σημασία.
Διέσχισε λοιπόν μαγικά το κυκλοφοριακό και βρέθηκε στην οδό Βαλτετσίου και μάλιστα στον αριθμό 10. Προσωρινά της φάνηκε ότι το τσιμεντένιο σπίτι ήταν αντρικός καταυλισμός αλλά, πάνω που σκόπευε να απομακρυνθεί, βγήκε στο κατώφλι η μαμά-αρκούδα και της προσέφερε έναν χυλό με τη μορφή αμερικάνικου σατιρικού βιβλίου για την πολιτική ορθότητα. Εξαιτίας της προηγούμενης μακρόχρονης θητείας της στην πατριαρχική κοινωνία, φύσηξε και ξεφύσηξε αλλά το σπίτι δεν έπεσε. Έτσι, αφού είδε κι απόειδε, μπήκε στο τσιμεντένιο σπίτι με τους πολλούς χαμηλοστρεφείς ελπίζοντας ότι θα έρθει κάποιος κακός λύκος για να τη βγάλει μαυροπρόσωπη. Η γνωριμία της με τον Κουτσοκαλιγέρη της επεφύλαξε ένα τόσο δυνατό σοκ, που σήμερα αισθάνεται την ανάγκη να συγγράψει ένα πόνημα για τον `Κύκλο των Καταραμένων Εκδοτών`. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]