Αν η πολιτική είναι η «τέχνη του εφικτού», όπως λένε, άλλο τόσο είναι και η τέχνη του εφήμερου. Μια πολιτική πράξη μπορεί να επηρεάσει την πορεία μιας ολόκληρης γενιάς, όμως η πολιτική σκέψη που την υπαγόρευσε καλύπτεται συνήθως πολύ γρήγορα κάτω από τις συνεχείς προσχώσεις της επικαιρότητας. Η πράξη καταγράφεται πανηγυρικά από την ιστορία, η σκέψη καταχωρείται συνήθως στα αζήτητα της συλλογικής μνήμης, έστω κι αν ήταν η γενεσιουργός αιτία της. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]