[...] Αιώνες στη σειρά αυτή η γη της σοφίας, της ποίησης και του χριστιανισμού προσέλκυε πνευματικούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο, οι οποίοι εκπλήρωναν ένα προσκύνημα μέσα από το έργο της λογοτεχνίας, της μουσικής, της αρχιτεκτονικής, της ζωγραφικής και τον τρόπο ζωής τους. Γιατί η πρώτη από όλες τις τέχνες είναι ο τρόπος με τον οποίο βιώνουμε τα πράγματα. Και όποιος βιώνει την Ελλάδα, συνδέεται άρρηκτα μαζί του.
Έτσι, δέκα σύγχρονοι ποιητές (η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ο Δημήτρης Άλλος, η Γιάννα Μπούκοβα, ο Λιουμπομίρ Λέβτσεφ, η Τσβετάνκα Ελένκοβα, ο Τζόναθαν Νταν, ο Ντράγκαν Ντανίλοφ, ο Ζαν-Κλωντ Βιλλαίν, η Ντοστένα Λαβέρν, ο Πέτερ Κούρμαν) μέσα από τους δικούς τους στίχους για τη μνήμη και το ταξίδι, για το χρόνο και την αιωνιότητα, βιώνουν την Ελλάδα. Αν και προέρχονται από διαφορετικά μέρη του κόσμου -Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Γαλλία, Αγγλία, Σουηδία-, δεν είναι οι χώρες που τους προσδιορίζουν, δεν είναι τα σύνορα, αλλά η απόστασή τους από την Ελλάδα, ή πιο καλά, η εγγύτητά τους, η συγγένειά τους με αυτήν. [...]
(από τον πρόλογο της Τσβετάνκα Ελένκοβα)