Λασκαράτος, Ανδρέας (1811-1900). Σατιρικός ποιητής και πεζογράφος. Μαθήτευσε στα ελληνικά και ιταλικά γράμματα, με δασκάλους τον Νεόφυτο Βάμβα, τον Ανδρέα Κάλβο και τον Βικ. Ναννούτση. Σπούδασε Νομικά στο Παρίσι και την Πίζα, από όπου έλαβε και το πτυχίο του. Επέστρεψε στα Επτάνησα για να ασκήσει την δικηγορία. Το 1846 παντρεύτηκε την Πην. Κοργιαλένιου, που υπήρξε το στήριγμά του στις δύσκολες μέρες της ζωής του. Το 1850 απέτυχε στην υποψηφιότητά του για την Νομοθετική Συνέλευση των Επτανήσων. Η αρθρογραφία του προξένησε αντιδράσεις· γι` αυτό και έφυγε στο Λονδίνο, όπου δίδαξε ελληνικά και ιταλικά.
Το 1854 επανήλθε στην Κεφαλλονιά, όπου και έγραψε `Τα μυστήρια της Κεφαλλονιάς`. Αφορίζεται από την Εκκλησία το 1856. Η περιπετειώδης ζωή του συνεχίστηκε με την μετοίκησή του σε Ζάκυνθο και Λονδίνο. Επιστρέφοντας στα Επτάνησα -και μετά από σύντομο εγκλεισμό στην φυλακή- αρθρογραφεί και εκδίδει βιβλία (Απόχριση στον αφορισμό του 1856, Στιχουργήματα κ.α.).
Σατιρικός, με την πλήρη έννοια του όρου, στηλιτεύει το κακό, όπου το συναντά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]