Ο Δημήτριος Ι. Αντωνίου γεννήθηκε το 1906 από Κασιώτες γονείς στη Μπέιρα της Μοζαμβίκης, που ήταν τότε πορτογαλική αποικία. Το 1912 έρχεται στην Αθήνα όπου ολοκληρώνει τις εγκύκλιες σπουδές του και γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή την οποία θα εγκαταλείψει το 1928 για χάρη της θάλασσας. Γίνεται δόκιμος του Εμπορικού Ναυτικού, αρχίζοντας ταξίδια στις υπερπόντιες θάλασσες με το ελληνικό φορτηγό `Πηλεύς`. Το 1934 παίρνει το δίπλωμα του πλοιάρχου. Ως το 1940 εργάζεται στις γραμμές του Αιγαίου μένοντας κάθε Δευτέρα στην Αθήνα. Στις τακτικές συναντήσεις -τις περισσότερες φορές στην `Ταβέρνα του Μπαρμπαγιάννη` στα Εξάρχεια- με φίλους, συμμετέχουν αρκετοί από τους πιο αξιόλογους ποιητές της γενιάς του. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τον βρίσκει έφεδρο μάχιμο αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού σε τορπιλοβόλο ενώ μετά τον πόλεμο ταξιδεύει σαν κυβερνήτης στα κρουαζιερόπλοια `Αχιλλεύς` και `Αγαμέμνων`. Συνολικά ταξίδεψε σαράντα χρόνια (1928-1968). Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου του 1994. [...]
Ποιήματα
€ 10.60 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 113 σελ.
Περιγραφή
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΑ 'ΠΟΙΗΜΑΤΑ' (1939)
Ι. Εμπόδιο σε τι;
ΙΙ. Την αρχή θυμήθηκες απόψε
III. Τραβερσωμένοι ας πάμε έτσι ακόμα!
VIII. Κύριε, άνθρωποι απλοί
IX. Και είπε:
XI. Τόσο γερτή, πάθος [] σαν άνθος περασμένο
XIV. Όταν ξαναγυρίσουμε [] στην ανάμνησή σου
XVII. Να νικήσεις τ' άσπρο τούτο χαρτί τώρα
XVIII. Όταν ξεκινάμε βέβαιοι για την αποτυχία
XIX. Όταν θελήσεις, έχοντας πια την πείρα []
ΑΠΟ ΤΑ 16 ΠΟΙΗΜΑΤΑ '...ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ'
2. Ω φως, πως σε βλέπω
3. Μη μακρύνεις· μη μακραίνεις
12. Να σπάσεις τη φωνή σου []
13. Σε θέλω, σε θέλω!... βροχή κι αγέρας
16. Ναι για μένα μόνον ένα: Εσύ
ΑΠΟ ΤΑ 'ΠΟΙΗΜΑΤΑ' (1954)
1. Της μοναξιάς ο ύπνος μισοθάνατος
5. Αυτό το μίζερο χορτάρι
6. Ω, πες μου αν δεν πιστεύεις [] τα φαντάσματα
ΑΠΟ ΤΙΣ 'ΙΝΔΙΕΣ'
Α. Θυμάμαι σαν τέλειωσε η ξέφρενη εκείνη γιορτή
Β. Καθώς προχωράμε
Τους γνώρισα από παλιά γράμματά τους
Θολά ένα πρωί τραγουδούσε
ΑΠΟ ΤΑ 'ΧΑΪ-ΚΑΪ' (1938-1941)
Με αριθμούς: 2, 6, 8, 10, 12, 17, 25
Με αριθμούς: 26, 29, 32, 34
ΑΠΟ ΤΑ 'ΧΑΪ-ΚΑΪ' (1946-1960)
Με αριθμούς: 44, 46, 50, 51, 55, 56, 61
Με αριθμούς: 62, 71, 74, 77, 89, 90, 98
Με αριθμούς: 101, 106
ΑΠΟ ΤΑ 'ΤΑΝΚΑ' (1938-1962)
Με αριθμούς: 3, 8, 9, 11, 13
Με αριθμούς: 14, 18, 30, 31
ΑΘΗΣΑΥΡΙΣΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Τραγούδι
Κοιτάζοντας τον μαύρο ήλιο
Δυο Άτιτλα Ποιήματα
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
Κάπου έχεις αφίσει ατέλειωτο το ζήτημα
Κοίταξε αυτό το χέρι πώς έμεινε
Απόψε αν μιλούσα θα εστάλαζα πικρή χάρη
Ο ένας πλάι στον άλλο στάθηκαν
Ήταν η πύλη της αγρύπνιας
Εδώ 'ναι πάλι· η θάλασσα κι οι δυσκολίες
Με λόγια λύτρωσέ με
Ο κήπος δεν έχει λουλούδια
Μα η νύχτα τους ασήκωτη από το μάρμαρο
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΑ 'ΠΟΙΗΜΑΤΑ' (1939)
Ι. Εμπόδιο σε τι;
ΙΙ. Την αρχή θυμήθηκες απόψε
III. Τραβερσωμένοι ας πάμε έτσι ακόμα!
VIII. Κύριε, άνθρωποι απλοί
IX. Και είπε:
XI. Τόσο γερτή, πάθος [] σαν άνθος περασμένο
XIV. Όταν ξαναγυρίσουμε [] στην ανάμνησή σου
XVII. Να νικήσεις τ' άσπρο τούτο χαρτί τώρα
XVIII. Όταν ξεκινάμε βέβαιοι για την αποτυχία
XIX. Όταν θελήσεις, έχοντας πια την πείρα []
ΑΠΟ ΤΑ 16 ΠΟΙΗΜΑΤΑ '...ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ'
2. Ω φως, πως σε βλέπω
3. Μη μακρύνεις· μη μακραίνεις
12. Να σπάσεις τη φωνή σου []
13. Σε θέλω, σε θέλω!... βροχή κι αγέρας
16. Ναι για μένα μόνον ένα: Εσύ
ΑΠΟ ΤΑ 'ΠΟΙΗΜΑΤΑ' (1954)
1. Της μοναξιάς ο ύπνος μισοθάνατος
5. Αυτό το μίζερο χορτάρι
6. Ω, πες μου αν δεν πιστεύεις [] τα φαντάσματα
ΑΠΟ ΤΙΣ 'ΙΝΔΙΕΣ'
Α. Θυμάμαι σαν τέλειωσε η ξέφρενη εκείνη γιορτή
Β. Καθώς προχωράμε
Τους γνώρισα από παλιά γράμματά τους
Θολά ένα πρωί τραγουδούσε
ΑΠΟ ΤΑ 'ΧΑΪ-ΚΑΪ' (1938-1941)
Με αριθμούς: 2, 6, 8, 10, 12, 17, 25
Με αριθμούς: 26, 29, 32, 34
ΑΠΟ ΤΑ 'ΧΑΪ-ΚΑΪ' (1946-1960)
Με αριθμούς: 44, 46, 50, 51, 55, 56, 61
Με αριθμούς: 62, 71, 74, 77, 89, 90, 98
Με αριθμούς: 101, 106
ΑΠΟ ΤΑ 'ΤΑΝΚΑ' (1938-1962)
Με αριθμούς: 3, 8, 9, 11, 13
Με αριθμούς: 14, 18, 30, 31
ΑΘΗΣΑΥΡΙΣΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Τραγούδι
Κοιτάζοντας τον μαύρο ήλιο
Δυο Άτιτλα Ποιήματα
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
Κάπου έχεις αφίσει ατέλειωτο το ζήτημα
Κοίταξε αυτό το χέρι πώς έμεινε
Απόψε αν μιλούσα θα εστάλαζα πικρή χάρη
Ο ένας πλάι στον άλλο στάθηκαν
Ήταν η πύλη της αγρύπνιας
Εδώ 'ναι πάλι· η θάλασσα κι οι δυσκολίες
Με λόγια λύτρωσέ με
Ο κήπος δεν έχει λουλούδια
Μα η νύχτα τους ασήκωτη από το μάρμαρο