Σολωμός, Διονύσιος (1798 - 1857). Ζακυνθινός ποιητής, γνωστός για την συγγραφή του ποιήματος Ύμνος εις την Ελευθερίαν (1823), οι πρώτες δύο στροφές του οποίου έγιναν ο ελληνικός εθνικός ύμνος. Κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής Σχολής, καλλιέργησε συστηματικά την δημοτική γλώσσα. Άλλα σπουδαία έργα του είναι: Ο Κρητικός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Πορφύρας, Η Γυναίκα της Ζάκυνθος και Λάμπρος. Βασικό χαρακτηριστικό της ποιητικής του παραγωγής είναι η αποσπασματικότητα· κανένα ποίημα μετά τον Ύμνο δεν είναι ολοκληρωμένο. Μετά τις σπουδές του στην Ιταλία, παράλληλα με τα ιταλικά ποιήματα, επιχειρεί να γράψει στα ελληνικά. Με παιδεία κλασική και ιταλική, το εγχείρημα ήταν δύσκολο. Αρωγός στην προσπάθειά του τα δημοτικά τραγούδια και η δημώδης και κρητική λογοτεχνία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]