"Βορειοδυτικά της ευτυχίας"
Αυτός λοιπόν ο μαύρος κότσυφας / που τριγυρνά τον τελευταίο καιρό / μεσ` τις δεντροστοιχίες του μυαλού μου / φαίνεται θα `ρθε απ` το μέλλον τ` ανιστόρητο.
Θα `ναι γιατί με πόνο διέτρεξα / τα δρομολόγια της μεταφυσικής μου μοίρας, / τα εκτάρια των ενθουσιασμών.
Κλείνει το έρεβος, / και γω στις δροσερές παρόδους επιμένω / στις ώρες που ιδρώνουν τα σταμνιά / σιωπηλή αγάπη.
...
Ένα χέρι μ` έσπρωξε πάλι / μέσ` το πορτοκαλί ασανσέρ του απογεύματος.