Ο Βίκτορ Μαντσίνι, αποτυχημένος γιατρός και εθισμένος στο σεξ, προσποιείται ότι πνίγεται από το φαγητό σε ακριβά εστιατόρια και ύστερα ζητά χρήματα από τους ανθρώπους που τον σώζουν. Σκοπός του να βοηθάει τη μητέρα του, μια ακτιβίστρια, απομεινάρι των άγριων ημερών της δεκαετίας του εξήντα που τώρα νοσηλεύεται σε ένα ιδιωτικό θεραπευτήριο έχοντας χάσει τη μνήμη της. Παράλληλα, αυτός και ο φίλος του, ο Ντένι, δουλεύουν ως υπάλληλοι-εκθέματα σε ένα ζωντανό μουσείο που απεικονίζει την καθημερινή ζωή στην αποικιακή Αμερική. Διορατικός και σαρκαστικός όσο ποτέ, ο Chuck Palahniuk, συγγραφέας του Fight Club, στήνει με αφετηρία αυτόν τον αλλόκοτο ήρωα ένα θεσπέσιο πορτρέτο των καιρών μας και συνεχίζει να κονιορτοποιεί με όπλο την ειρωνεία όλες τις έμμονες ιδέες που αποδεικνύουν τη νοσηρότητα της νέας εποχής: από την εμμονή με το σεξ και την εικόνα του σώματος, και τη μανία με την κατανάλωση και τις νέες τεχνολογίες, μέχρι την έννοια του ιερού και την έλλειψη ταυτότητας του ανθρώπου. Κι όπως λέει ο ίδιος, αν το Fight Club μιλούσε για τον μηδενισμό, αυτό το βιβλίο μιλάει για τον αυτοκαθορισμό του ατόμου σε έναν κόσμο που επιβάλλει την ομοιομορφία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]