Είναι δύσκολο στις σελίδες ενός βιβλίου να αναλυθούν οι λεπτομέρειες που ορίζουν το περιεχόμενο της πνευματικής ζωής. Η πνευματική ζωή προσδιορίζεται από την αναφορά του ανθρώπου στην υπερβατική αρχή, τον Θεό, και η αναφορά αυτή, ως πνευματικότητα, μια άλλη κοινωνικότητα, κατακόρυφη, τέμνει και τροφοδοτεί κάθε λεπτομέρεια από την οριζόντια συνάντησή μας με ολόκληρη την κτίση. Η πνευματικότητα είναι «το αλάτι της ζωής», αυτό που ξεπερνά τη λογική και τη συμβατικότητα, και δίνει μοναδικό νόημα και αξία στα πρόσωπα, στις σχέσεις μεταξύ τους και στα γεγονότα. Γι’ αυτό και είναι πολύ δύσκολο να οριοθετείται και να αναλύεται επακριβώς. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]