Ο Πέτρος Πικρός, αινιγματικός όσο και αγνοημένος συγγραφέας, πρωταγωνίστησε στην «προλεταριακή» ή «σοσιαλιστική» λογοτεχνία κατά την πρώτη δεκαετία του Μεσοπολέμου (1920-1930). Μετά το 1931, που επήλθε κρίση στις σχέσεις του με την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, απεπέμφθη από τους κόλπους της Αριστεράς και για πολλούς μελετητές θεωρείται ότι έπαψε πλέον να γράφει. Με την ανά χείρας μελέτη - βασισμένη σε πολυετή έρευνα - διευκρινίζονται τα ως τώρα ασαφή και διφορούμενα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα (όνομα, ψευδώνυμα, ηλικία, καταγωγή, λανθάνοντα έργα κλπ)· αποκαλύπτονται παντελώς άγνωστες πτυχές του έργου του, όπως η ποιητική του περίοδος, η δημοσιογραφία του, οι μεταφράσεις του, η συμμετοχή του στη «λαϊκή» λογοτεχνία· και έρχεται στην επιφάνεια η λογοτεχνική του δημιουργία μετά το 1931 μέχρι το θάνατό του (1956), που δεν είχε διερευνηθεί. Παράλληλα, με παράθεση σπάνιων και άγνωστων ως τώρα κειμένων, θίγονται ενδιαφέροντα ζητήματα γύρω από την πνευματική κίνηση του Μεσοπολέμου, όπως: η εμπλοκή της πολιτικής στη λογοτεχνία, τα πρώτα στρατευμένα λογοτεχνικά περιοδικά, ο νατουραλισμός, η προλεταριακή λογοτεχνία, η αλληλεπίδραση δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας, η «λαϊκή» λογοτεχνία, η παιδική λογοτεχνία, η επιστημονική φαντασία, η κοινωνική λογοτεχνία, τα οποία πέραν της αναγνωστικής απόλαυσης ενός αφηγηματικού ντοκουμέντου, συντελούν στην κατανόηση μιας ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας εποχής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]