Η λέξη «ρεμπέτικο» δεν πέρασε ποτέ στη συνθηματική γλώσσα της μαγκιάς, δηλαδή στην αργκό της. Χρησιμοποιήθηκε και προβλήθηκε σαν ένα εμπορικό προσδιοριστικό κάποιων τραγουδιών που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με τα πραγματικά ρεμπέτικα. Στη συνέχεια παρεισέφρησε στα στιχάκια κάποιων ελάχιστων ρεμπέτικων τραγουδιών μάλλον «αστικο-λαϊκού» και «μποέμικου», αλλά σίγουρα όχι «σκληρού», περιεχομένου. Ύστερα η λέξη έγινε «κοινή», δηλαδή «ελευθεριάζουσα» άρα εκμεταλλεύσιμη. Και έτσι το μελάνι συνεχίζει να ρέει σχετικώς. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]