«Σήμερα, υπάρχουν άνω των 180 οντοτήτων που αυτοαποκαλούνται κράτη. Αναγνωρίζονται από το διεθνές δίκαιο, και για τους περισσότερους ανθρώπους φαίνεται αδιανόητο ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένας κόσμος δίχως αυτά. Θα μπορούσε, συνεπώς, να θεωρηθεί ότι το να κοιτάξουμε πέραν του κράτους, όπως τούτο το έργο προτίθεται να κάνει, δεν είναι παρά ένα μάταιο και άσχετο εγχείρημα.
Μολοντούτο, εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, μια ανάλυση του `δυτικού συστήματος εξουσίας` με ιδιαίτερη επιρροή, προειδοποιούσε ήδη ότι, εάν ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη επρόκειτο να καταστραφεί σε έναν πυρηνικό πόλεμο, αυτό θα οφείλετο στο ότι `έτσι θα είχαν αποφασίσει ή θα είχαν εσφαλμένα υπολογίσει, άνθρωποι δρώντας εν ονόματι του κράτους τους και περιβεβλημένοι από την εξουσία του`. Είναι μια άποψη που αξίζει να τη λάβουμε, σοβαρά υπόψη. Στα μέσα της δεκαετίας του `80, ένα μείζον έργο περί του κράτους ομιλεί με έμφαση για την έκταση στην οποία ο ίδιος ο πόλεμος έχει εκβιομηχανισθεί και θέτει εν συνεχεία ένα συναφές, αν και ανησυχητικό ερώτημα: τι εννοούμε με τη φράση `μια καλή κοινωνία σε έναν κόσμο εθνικών κρατών`, όταν τα κράτη διαθέτουν κυριολεκτικά την ικανότητα να καταστρέψουν όλη την ανθρωπότητα;
Τούτη η ικανότητα καταστροφής εντείνεται αδυσώπητα και θεμελιώνει το βασικό επιχείρημα αυτού του βιβλίου. Εάν πρόκειται να διασφαλίσουμε ένα μέλλον για την ανθρωπότητα, θα πρέπει να διανοηθούμε να κοιτάξουμε πέραν του κράτους».
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]