Το ανά χείρας βιβλίο σκιαγραφεί την ανάδυση μιας, αγγλοαμερικανικής κυρίως, μουσικής παράδοσης που προέκυψε μέσα από τις ιδέες και τη μουσική του, John Cage και διαφοροποιήθηκε ριζικά από το συντηρητικό αισθητικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής μεταπολεμικής αβανγκάρντ. Οι καλλιτέχνες στους οποίους αναφέρεται (Morton Feldman, Christian Wolf, David Tudor, Cornelius Cardew, Alvin Lusier, Steve Reich, Fluxus, AMM, MEV και πολλοί άλλοι) ασχολήθηκαν με τη μουσική ως διαδικασία χωρίς την επιδίωξη ενός τελικού προϊόντος. Διεύρυναν τα όρια της μουσικής συνθέτοντας έργα με ευέλικτη δομή, χρησιμοποιώντας δημιουργικά την τυχαιότητα, την περφόρμανς, τα αυτοσχέδια ηλεκτρονικά συστήματα και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Ο Michael Nyman συγκεντρώνει αυτές τις προσεγγίσεις και καταγράφει για πρώτη φορά την ιστορία τους σε μια ενιαία αφήγηση. Το βιβλίο κυκλοφόρησε αρχικά το 1974 και επανεκδόθηκε το 1999, παραμένοντας μέχρι σήμερα η κύρια βιβλιογραφική πηγή για την ιστορία της πειραματικής μουσικής. .
Μετά την έκδοση του βιβλίου Πειραματική μουσική το 1974, ο Michael Nyman έγινε συνθέτης. Το 1977 ίδρυσε το σχήμα Michael Nyman Band και, εκτός από τα βραβευμένα soundtrack ταινίες Το συμβόλαιο του σχεδιαστή, Ο μάγειρας, ο κλέφτης, η γυναίκα του και ο εραστής της και Μαθήματα πιάνου, έγραψε συναυλιακή μουσική και όπερες, από τις οποίες η πιο γνωστή είναι Ο άνθρωπος που πήρε τη γυναίκα του για καπέλο. Ως μουσικολόγος και μουσικοκριτικός στο περιοδικό The Spectator κατά τη δεκαετία του `60, ασχολήθηκε έμπρακτα με την πειραματική παράδοση, η οποία περιγράφεται σε αυτό το βιβλίο και αποτέλεσε με τη σειρά της αφετηρία για τη δική του συνθετική πορεία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]