Η διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού γνώρισε και τη γέννηση μιας κοινής «διατροφικής» γλώσσας, μιας κουλτούρας των τροφίμων, βασισμένης σε τρόπους παραγωγής και κατανάλωσης, τους οποίους συμμερίζονταν ευρύτατα οι λαοί της ηπείρου. Αυτό συνέβη μεταξύ 3ου και 4ου αι., όσο η σύγκρουση ανάμεσα στο «ρωμαϊκό» και το «βαρβαρικό» κόσμο - δηλαδή ανάμεσα στον πολιτισμό του ψωμιού και τον πολιτισμό του κρέατος - μεταμορφωνόταν σε μια διαδικασία αμοιβαίας αφομοίωσης, η οποία ευνοήθηκε από τη διάδοση της χριστιανικής θρησκείας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]