Οι πρόσφατες έρευνες, από Έλληνες - κυρίως - ιστορικούς, εθνογράφους και αρχαιολόγους, έχουν καταδείξει το σπουδαιότατο ρόλο του ελληνικού στοιχείου στην πλατύτερη γεωγραφική ζώνη της Θράκης, δηλαδή σε ολόκληρη τη Βόρεια Θράκη (σημερινή Νότια Βουλγαρία), στην Ανατολική Θράκη (σημερινή Τουρκία) και στο αντίστοιχο τμήμα της Ελληνικής Θράκης (Δυτικής). Η πολιτική, οικονομική και εν γένει η κοινωνική δράση, καθώς και η σημαντικότατη δημογραφική παρουσία του Ελληνισμού της Θράκης στην πορεία του χρόνου, μαρτυρείται αδιαμφισβήτητη στα παράλια του Εύξεινου Πόντου (Σωζόπολη, Βάρνα, Αγχίαλος, Περιστερά, Καβακλή) και στην Ανατολική Θράκη (Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Σαράντα Εκκλησιές, Καλλίπολη, Ραιδεστός, Αίνος, Τυρολόη, Μάλγαρα, Βιζύη, Κεσσάνη κ.α.). (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]