Τα παιδιά ζουν μεταφυσικά. Το παιδί και ό,τι είναι παιδί μέσα μας, μπορεί και γλιστράει έξω από τον τόπο και τον χρόνο. Σε μυστικό κήπο. Η φαντασία είναι βίωμα, το ονειροπόλημα πράξη. Πράξη βαθιά κι αλησμόνητη. Γι` αυτό τα παιδιά είναι τόσο αληθινά μελαγχολικά και τόσο αληθινά χαρούμενα. Έχουν πολύ σημαντικό έργο συνεχώς: γεννούν το μεγάλο. Δεν μπορείς παρά να τα παίρνεις πολύ σοβαρά, ακόμα κι όταν παίζετε. Ιδίως τότε. Ένα βιβλίο από τραγούδια, λόγια και ήχους που θέλει να ελπίζει πως περνά απ’ αυτόν τον μυστικό κήπο. Απ’ τη νοσταλγία του και απ’ την προσδοκία του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]