Δεκαοχτώ διηγήματα κεντημένα στον καμβά της λοξής ειρωνείας και του αόρατου λυρισμού μιας άλλης, παράλληλης καθημερινότητας που συνήθως διαφεύγει πλαγιοδρομώντας. Περιστατικά ενός κόσμου μισοπραγματικού, μισοφανταστικού, κατά βάθος επινοημένου ή αλλοιωμένου από τη μνήμη και την ύστερη κατεργασία. Ενός κόσμου αμύριστου αλλά καθόλου πιο απίστευτου, ή το ίδιο απίστευτου με τον καθημερινό, που συντίθεται από περιστατικά τα οποία διαστέλλονται ή συστέλλονται δι` εσόπτρου και εν αινίγματι. Αίσθημα ημιαργίας και παράξενα εσωστρεφή θαύματα στην Ασπροβάλτα της ψυχής. Ποιήματα, ίσως, πνιγμένα στον κουβά, που ανασταίνονται ως ρέουσες πεζοπόρες παραστάσεις σε κεντημένα επιτοίχια χαλιά - ίππανται μαζί με τον τοίχο μόλις τα προσέξεις, μόλις αρχίζεις να αγγίζεις την ένδον ιστορία τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]