Αν γενικότερα η επικοινωνία αποτελεί το υπόβαθρο δημιουργίας του πανανθρώπινου πολιτισμικού γίγνεσθαι, τότε η επικοινωνία που πραγματώνεται στον χώρο της προσχολικής και πρωτοσχολικής εκπαίδευσης αποτελεί την πεμπτουσία της πραγμάτωσης και εδραίωσης σχέσεων αλληλεπίδρασης. Υπό την έννοια αυτή, η επικοινωνία προσδιορίζεται ως «παιδαγωγική». Η Παιδαγωγική Επικοινωνία, ως μέρος του ευρύτερου επικοινωνιακού φάσματος, προσλαμβάνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα όταν πραγματώνεται με την αξιοποίηση της λεκτικής και ιδίως της μη λεκτικής επικοινωνιακής οδού. Οι ανθρώπινες δυνατότητες επικοινωνίας με την ανάπτυξη αντίστοιχων μη λεκτικών επικοινωνιακών συμπεριφορών είναι τόσο πολύμορφες, που δημιουργούν έναν άριστο κώδικα επικοινωνίας, ο οποίος ονομάζεται «γλώσσα του σώματος». Στο βιβλίο αυτό, το ενδιαφέρον εστιάζεται στην απτική συμπεριφορά, η οποία αποτελεί μορφή της μη λεκτικής επικοινωνιακής ικανότητας, καθώς σχετίζεται με την αίσθηση της αφής. Κύριο μέλημα αποτελεί η πολύπλευρη ανάδειξη της σπουδαιότητας του παιδαγωγικού αγγίγματος ως δομικού στοιχείου της απτικής συμπεριφοράς στην εκπαίδευση. Ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί παρά να υλοποιείται μέσα από τη θεωρητική θωράκιση της προσέγγισης των επικοινωνιακών διαδικασιών, όπως περιγράφονται στα πιο αξιόλογα θεωρητικά μοντέλα επικοινωνίας καθώς και στην αναλυτική παρουσίαση των μορφών πραγμάτωσης της μη λεκτικής επικοινωνίας στον άνθρωπο. Εξετάζονται, επίσης, οι παράγοντες επίδρασης στην ανάπτυξη των επικοινωνιακών δυνατοτήτων και διαπροσωπικών σχέσεων, κυρίως στο χώρο της προσχολικής και πρωτοσχολικής εκπαίδευσης, διακρίνοντας δύο άξονες: α) τον «άψυχο», στον οποίο περιλαμβάνονται οι υλικοτεχνικές υποδομές, το αναλυτικό πρόγραμμα και οι δραστηριότητες υλοποίησής του, και β) τον «έμψυχο», όπως εκδηλώνεται στην παιδαγωγική παρουσία των εκπαιδευτικών και στις επικοινωνιακές ικανότητες των παιδιών. Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδαγωγούς, επικοινωνιολόγους, κοινωνικούς ψυχολόγους, σε όσους και όσες έχουν θέσει ως επαγγελματικό τους στόχο την αποτελεσματική προσφορά υπηρεσιών στον άνθρωπο, όπως π.χ. στο χώρο της υγείας, της επιχειρηματικότητας, της αισθητικής, του τουρισμού, της δημοσιογραφίας, του θεάματος, της διοίκησης και πολλών άλλων που δραστηριοποιούνται είτε στο δημοσιοϋπαλληλικό χώρο είτε στο χώρο των ελευθερίων επαγγελμάτων. Γενικότερα, εκτιμάται ότι μπορεί να αποβεί εξαιρετικά ωφέλιμο για κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να βελτιώσει την επικοινωνιακή του ικανότητα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]