Όταν διαβάζει κανείς ένα βιβλίο του Ντέιβιντ Σεντάρις είναι σαν να ακούει τον συγγραφέα να σκέπτεται. Και το καλύτερο είναι πως αυτός ο εσωτερικός μονόλογος δεν αυτολογοκρίνεται ποτέ. Οι ιστορίες που διηγείται είναι αστείες, συγκινητικές, εξωφρενικές, και πέρα για πέρα αληθινές. Στο νέο του βιβλίο, ταξιδεύει μπρος πίσω στο χώρο και στο χρόνο. Τον συναντάμε στο γυμνάσιο, στο πανεπιστήμιο, εργαζόμενο, στη Βόρεια Καρολίνα ή στη Νέα Υόρκη, και τέλος στο Τόκυο, όπου όχι μόνο έρχεται αντιμέτωπος με τις ιδιαιτερότητες των Γιαπωνέζων, αλλά προσπαθεί ταυτόχρονα να κόψει και το κάπνισμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]