Μια φορά κι έναν καιρό. . . άρχισαν οι μεγάλοι να αφηγούνται στα παιδιά παραμύθια, μύθους και μικρές ιστορίες. Μια φορά σ’ αυτό τον καιρό άρχισαν οι μικροί να αφηγούνται. Τότε οι μεγάλοι σώπασαν μπροστά στο μεγαλείο της φαντασίας και της πρωτοτυπίας των παιδιών. Το μόνο που μπόρεσαν να κάνουν ήταν να πάρουν χαρτί και μολύβι και να καταγράψουν αυτά που άκουγαν. Έτσι γεννήθηκαν δύο σενάρια (. . .). Πολλές φορές σ’ όλους τους καιρούς οι μεγάλοι στα σχολεία παρατηρούν προσεκτικά τις αντιδράσεις των μικρών. Κι όταν τα παιδιά δηλώνουν κατηγορηματικά, με τον τρόπο τους, «πάλι τα ίδια», τότε οι μεγάλοι αναζητούν καινούριους τρόπους για να κερδίσουν το ενδιαφέρον και την προσοχή τους. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]