Ο Εδμόνδος Ευπατρίδης πεινάει. Πεινάει πολύ. Και θέλει να φάει κουνέλι. Ένα ωραίο, τροφαντό, οικόσιτο κουνέλι. Γι΄ αυτό αποφασίζει να πάει στην πόλη. Στην πόλη, όμως, τα κουνέλια έχουν γείτονες. Κι οι γείτονες μπορεί να είναι πολύ απαιτητικοί. Ή και πολύ ευγενικοί...
Καημένε Εδμόνδε, τι σου έμελλε να πάθεις!