...Η αντρειά των Μαραθονομάχων είχε την τόλμη να βασίσει την προκοπή της κοινωνίας σ΄ ένα αγαθό που επέτρεψε έντονη κοινωνική ζωή, τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Πρώτη φορά ο άνθρωπος παύει να υπακούει σε απολυταρχικές και ανεξέλεγκτες δυνάμεις και κυβερνιέται από την πειθώ, με λόγο και αντίλογο, δηλαδή διαλεχτικά.
Αυτό το νέο είδος καθεστώς, το εκφράζει το νέο είδος τέχνης, το θέατρο. Η τριλογία του Αισχύλου «Ορέστεια» που σώθηκε ολάκερη, είναι το ωραίο πρότυπο από αυτό το είδος που και η μορφική του τελειότητα και το πνεύμα του τείνουν σ΄ένα σκοπό, να εκφράσουν επίσημα σε όλο το πλήθος τους «ελεύθερους» και να θέσουν και κάτω από την ελεύθερη εγκρισή τους μια νέαν εξουσία, για πρώτη φορά στον κόσμο, την εξουσία του νόμου, του νόμου της Δημοκρατίας...

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]