Όπως ο έρωτας, έτσι και το κάπνισμα «από τα μάτια πιάνεται, στα χείλη κατεβαίνει. . .». Το φλερτάρισμα της ματιάς με τον καπνό γίνεται έλξη. Η έλξη, πάθος. Το πάθος, σχέση. Και, πολλά χρόνια αργότερα, αυτή η σχέση μετατρέπεται σε δύσκολη «συμβίωση». Ο καπνός του τσιγάρου περικλείει τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις εικόνες του εαυτού και του κόσμου μας, τις ελπίδες και τους φόβους που συνοδεύονται από την καπνιστική λειτουργία. (. . .) Πρόκειται για μια ιστορία «έρωτος και αναρχίας», που εκτυλίσσεται καλά κρυμμένη εκεί όπου κάποιοι μπορούν να διεισδύουν ευκολότερα απ` ότι εμείς: στο ασυνείδητο, όπου συμβαίνουν όλα τα παράδοξα. (. . .) Το κάπνισμα μπορεί να γίνει μια από τις πλέον αποδοτικές μεθόδους αυτογνωσίας, «καθαρίζοντας» το βλέμμα από κάθε είδους παραπετάσματα καπνού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]