Σ` αυτό το αυτοβιογραφικό αφήγημα ο συγγραφέας μεταφέρει από το οδοιπορικό της ζωής του και από ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τον αιώνα που πέρασε, βιώματα κι εμπειρίες, ανάμικτα με συναισθήματα, στοχασμούς και κρίσεις, αλλά κι ερωτηματικά και προβληματισμούς, που παίρνουν μέσα από το κάθε ορόσημο, μια ευρύτερη ανθρώπινη αλλά και διαχρονική διάσταση. Ολόκληρο το οδοιπορικό είναι ένας εξομολογητικός λόγος και μια κατάθεση ψυχής και λογισμού, με αναφορές, αναμνήσεις και μαρτυρίες, μέσα από το δικό του δρόμο, αυτόν που κάνει τον καθένα να ξεχωρίζει. Ξεκινάει από μια ανέμελη παιδική ζωή στη γενέτειρά του, που του στάθηκε τροφοδότρα πηγή, έζησε τις συγκινήσεις από τη μετανάστευση και την ξενιτιά και γνώρισε στα δύσκολα χρόνια του πολέμου και της κατοχής τις στερήσεις, τους διωγμούς, τη βία και τη βαναυσότητα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]