Στην Ορθοδοξία δε μιλούμε για τη θρησκεία και το θρησκευτικό συναίσθημα, αλλά για την Εκκλησία και την πίστη της. Ο Χριστιανισμός δεν είναι μια νέα θρησκεία και ο Χριστός, που είναι το τέλος της θρησκείας, είναι η νέα πίστη και η νέα ζωή, η πίστη και η ζωή της Εκκλησίας. Όλη η προσπάθειά μας σήμερα είναι να επιστρέψουμε από τη θρησκευτικότητα στην πνευματικότητα, από τα νεκρωμένα θρησκευτικά αισθήματα στην πνοή του Αγίου Πνεύματος. Η κλήση της Εκκλησίας είναι να στηρίξει τον άνθρωπο, ώστε από τα θρησκευτικά αναγνώσματα ή τους θρησκευτικούς στοχασμούς, τα θρησκευτικά καθήκοντα ή τις θρησκευτικές συνήθειες, να επιστρέψει στην πατερική και ασκητική σοφία, στο θαύμα ή την αποκάλυψη της πίστεως, στην εμπειρία των Αγίων ή την κοινωνία της Εκκλησίας. Από τις θρησκευτικές ατελείωτες αναζητήσεις και συζητήσεις, τις έριδες και τις μάχες, στις τρομερές και πραγματικά μόνες πνευματικές μάχες, στην κατεξοχήν και κύρια πνευματική μάχη, στη μάχη με το σατανά και τις λεγεώνες των πνευμάτων του, κεφάλαιο βασικό της ορθόδοξης πνευματικότητας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]