Η δική μας ιστορία, οι μικρές και οι μεγάλες μάχες, πρέπει να αποκτούν συλλογική εικόνα και λόγο. Η ιστορία που γράφουν -άθελά τους τις περισσότερες φορές- οι άνθρωποι του δρόμου, του αγώνα, της αντίστασης πρέπει να εμφανίζεται γυμνή, ωμή και αφτιασίδωτη μπροστά στα ίδια τα δρώντα υποκείμενα και στην κοινωνία. Μια μικρή συμβολή και μια τέτοια προσπάθεια είναι και αυτή η έκδοση, με λίγα γραπτά και πολλές εικόνες. Εικόνες από μια κάμερα που ήταν μέσα στη διαδήλωση, συμμετείχε στην κατάληψη, αναζήτησε εκείνους που βίωσαν και πρωταγωνίστησαν στις αντιστάσεις. Η κάμερα και η σκηνοθεσία του Κώστα Κολημένου. Η κάμερα αυτή κατέγραψε τις `κρυφές μικρές πόρτες` και τον `ραγισμένο τοίχο` που δημιουργήσαμε στο δρόμο...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]