Σκοπός της έρευνας αυτής δεν είναι να τοποθετηθούμε θετικά ή αρνητικά στο φαινόμενα της ομοφυλοφιλίας αυτό καθαυτό, αλλά να διαπιστώσουμε τις απόψεις των ίδιων των αρχαίων Ελλήνων για το ζήτημα. Ας σημειωθεί εδώ πως εντέχνως διαχέεται η άποψη ότι τάχα οι αρχαίοι Έλληνες ήσαν πολύ ανεκτικότεροι ημών απέναντι σε αυτή τη `συνήθεια` και ότι η ομοφυλοφιλία ήταν μια πράξη όχι μόνον αποδεκτή, αλλά και σχεδόν επιβεβλημένη για κάθε μορφωμένο Έλληνα εκείνης της εποχής. Οπωσδήποτε η προσπάθεια αυτή ούτε αθώα είναι ούτε τυχαία. Στο πλαίσιο της `Νέας Εποχής` που ζούμε, σχεδόν τα πάντα ευτελίζονται. Κάποιοι λοιπόν θέλοντας να χρησιμοποιήσουν το κλέος και το κύρος του αρχαίου κλασικού μας πολιτισμού για να ισχυροποιήσουν τις απόψεις τους, αφήνουν να καλλιεργείται μια τέτοια εικόνα. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για να υποστηριχθεί η θέση ότι η ομοφυλοφιλία ουδέποτε υπήρξε πράξη αποδεκτή και προβεβλημένη, είναι η εκτεταμένη χρήση των αρχαίων ελληνικών κειμένων. Σε κάθε περίπτωση παρατίθενται τα αποσπάσματα που χρειάζονται, τόσο σε νεοελληνική απόδοση, όσο και στο αρχαίο ελληνικό κείμενο. Στο βιβλίο αυτό, χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, θα διαπιστώσετε, ότι στην αρχαία Ελλάδα την ομοφυλοφιλία την αντιμετώπιζαν ιδιαιτέρως αρνητικά· αυτή είναι η αλήθεια».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]