`Σκοτάδι...Αστράφτει...Μεγάλο δωμάτιο υποδοχής αρχοντικού...Ο σάλος της θάλασσας και της βροχής...Ήχοι που καταργούν τα όρια πραγματικού-μη πραγματικού`.
Μία συγγραφέας γράφει τον επίλογο της ερωτικής της ιστορίας με έναν λόγο σπάραγμα μνήμης και απόσταγμα υπαρξιακής αγωνίας. Ένας άντρας που σιωπά, μια σκιά που κινείται στο σκοτάδι. Οι λέξεις, το τοπίο της αέναης μάχης του θυληκού με το αρσενικό. Όπως λέει και η ηρωίδα: `Η αρχέγονη μοχθηρία...Βλέπετε παραμένουμε ακόμη αντίπαλοι σ`ένα μουσείο ακατανόητων εκθεμάτων..`

[Απόσπασμα από κείμενο σε ιστοσελίδα του εκδότη]