H "Ολεάννα" ανέβηκε το 1992, και συνέπεσε χρονικά με μια δικαστική υπόθεση. Πρόκειται για τη μήνυση κατά του Clarence Thomas, υποψήφιου για το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α., που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση καθηγήτριας πανεπιστημίου. Όπως ήταν αναμενόμενο το κείμενο δεν άρεσε καθόλου στο βορειοαμερικανικό φεμινιστικό λόμπι, το οποίο κατηγόρησε τον συγγραφέα για μισογυνισμό.

"- Τι θέλατε να πείτε γράφοντας την "Ολεάννα";
- Τίποτα δεν ήθελα να πω. Το έργο ήθελα να γράψω. Ξέρω ότι για πολλούς ανθρώπους είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτούν κάτι απλό: ότι ενώ φαίνεται ότι ένα έργο εμπεριέχει κάποιο μήνυμα, ο ίδιος ο συγγραφέας δεν είχε καμία πρόθεση να στείλει το μήνυμα αυτό. Εγώ το μόνο που θέλω είναι να γράψω μια ιστορία. Να παρακολουθήσω τις πράξεις προσώπων με μεγάλο θεατρικό ενδιαφέρον μέχρι τη λογική τους κατάληξη, για να δούμε πού αυτές οδηγούν."

(απόσπασμα από ζωντανή τηλεοπτική συνέντευξη του Ντ. Μάμετ στο Charlie Rose Show, από το βιβλίο "David Mamet in Conversation")