Το μυθιστόρημα "Όλα τα ονόματα" κυκλοφόρησε έναν χρόνο προτού ο Ζοζέ Σαραμάγκου τιμηθεί με το Νομπέλ Λογοτεχνίας.
Με τη χαρακτηριστική του πρόζα (μεγάλες προτάσεις και ελάχιστα σημεία στίξης), με έξυπνη ειρωνεία και μεστά νοήματα ο συγγραφέας μάς συστήνει τον ήρωά του μόνο με το μικρό του όνομα: Ζοζέ.
Ο Ζοζέ είναι ένας συνεσταλμένος μεσήλικος εργένης που δουλεύει στο ληξιαρχείο κάποιας πόλης. Κατοικεί δίπλα στο ληξιαρχείο και η καθημερινότητά του είναι μουντή και περιστοιχισμένη από όλα αυτά τα ονόματα ανθρώπων που γεννήθηκαν , παντρεύτηκαν , πέθαναν .
Το μόνο πάθος του Ζοζέ είναι να συλλέγει αποκόμματα εφημερίδων με δημοσιεύματα που αφορούν διασημότητες. Κάθε βράδυ μπαίνει κρυφά στο ληξιαρχείο και φτιάχνει αντίγραφα των πιστοποιητικών γεννήσεως αυτών των διασημοτήτων τα οποία ταξινομεί και αρχειοθετεί. Επί 20 χρόνια κάνει αυτή τη δουλειά ώσπου μια μέρα πέφτει στα χέρια του το πιστοποιητικό γεννήσεως μιας άγνωστης 36χρονης γυναίκας και η ζωή του ξαφνικά αλλάζει.
Ο Ζοζέ βγαίνει από τη θλιβερή ρουτίνα του προσπαθώντας να μάθει όσο μπορεί περισσότερα για τη ζωή αυτής της γυναίκας. Ο άλλοτε άψογος υπάλληλος Χρησιμοποιεί ακόμη και παράνομες μεθόδους για να επιτύχει τον σκοπό του. Θα βρει άραγε ο Ζοζέ την άγνωστη; Και τι θα γίνει αν τη βρει;
Ο Σαραμάγκου γράφει την ιστορία του με σαφήνεια και απλότητα δίνοντας όνομα στην ανθρώπινη μοναξιά. Όλοι μας έχουμε ανάγκη από τη συντροφιά του άλλου. Όλοι μας, όσο μετριότητες και αν είμαστε, κάποιο κρυφό πάθος θα έχουμε που δυνητικά μπορεί να μας κάνει να ξεφύγουμε από τη μίζερη καθημερινότητά μας.

(εφημερίδα "La Repubblica", Ιταλία)