Στο βιβλίο αυτό ο Θάνος Ασίκης βυθίζεται σ` ένα πρωτόγνωρο ονειρικό τοπίο και σμιλεύει μια νέα πραγματικότητα χρησιμοποιώντας σύμβολα και ιδέες που εκπορεύονται από την εμπειρία του ανθρώπου και τον πανάρχαιο πολιτισμό του. Οι στίχοι του λιτοί, αρκετές φορές καταγράφονται ως μικρά αποφθέγματα, ισορροπούν σε μια διαρκή συμμετρία λέξεων και ήχων. Η εκβολή των θεμάτων τους είναι ρεαλιστική αλλά τονίζονται από ένα προσωπικό ύφος που το διακατέχει μια αλληλουχία διαφορετικών εικόνων, εμποτισμένες από ένα πηγαίο λυρισμό. Θα λέγαμε πως σ` αυτή τη ρεαλιστική βάση που `ναι ο ίδιος ο κόσμος και η κοινωνία με τις διαρκείς αντιθέσεις, ο ποιητής κτίζει τα θεμέλια των ονείρων του και της καρδιάς του. Το λεξιλόγιο του πλούσιο αλλά μετρημένο ως προς την έκφραση των ιδεών του δίνει τη δυνατότητα της φυγής στον αναγνώστη. Μ` άλλα λόγια τον συνεπαίρνει για να βαδίσει κι αυτός στα μυστικά κι υπέροχα μονοπάτια της ποίησης. Τα ποιήματά του αληθινά και αποκαλυπτικά, σηματοδοτούν τον ανήσυχο κόσμο του σύγχρονου ανθρώπου. Είναι σαν πολύχρωμες πινελιές στο σκοτάδι του άγνωστου και αβέβαιου μέλλοντος. Γίνονται αγκυροβόλια της ψυχής αλλά ταυτόχρονα μας ταξιδεύουν σε μακρινές θάλασσες.