Η συστημική θεώρηση, η οποία εμφανίστηκε κατά τα μέσα περίπου του 20ού αιώνα, αποτελεί έναν νέο τρόπο προσέγγισης της ευρύτερης επιστημονικής γνώσης, αλλά και των θεμάτων που αφορούν τη μελέτη της οικογένειας και την ψυχοθεραπεία, τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο μεθοδολογίας. Η έννοια των «ορίων», που χρησιμοποιήσαμε ως κεντρικό σημείο αναφοράς στη μελέτη της οικογένειας, αποτελεί βασική αρχή στη λειτουργία των συστημάτων και συνδέεται με παράγοντες και διεργασίες που συντελούν στη διαμόρφωση της ταυτότητας του ζευγαριού και της οικογένειας, καθώς και με την άσκηση του γονεϊκού ρόλου. Η παρουσίαση της λειτουργίας της οικογένειας με βάση την έννοια των ορίων, παρά τους περιορισμούς που θέτει - ιδιαίτερα μετά τις σημαντικές αλλαγές στη συστημική προσέγγιση τις τελευταίες δεκαετίες - θεωρήσαμε ότι παρέχει τη δυνατότητα για μια γενικότερη κατανόηση των παραγόντων και των διεργασιών που συνδέονται με τη λειτουργία της οικογένειας και με τις συνεχείς αλλαγές που παρατηρούνται στο θεσμό αυτό, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]