Μονογονεϊκές οικογένειες, ανασυντιθεμένες οικογένειες, οικογένειες ομοφυλοφίλων, παιδιά αγνώστου πατρός χ αλλά πλέον και απροσδιορίστου μητρός, ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, σύμφωνο συμβίωσης, υιοθεσία·
και πλάι σε αυτά η ψηφιακή πλέον οικογένεια, η τηλεόραση και το ιντερνέτ ως ο τρίτος γονέας, η οικογένεια και τα νέα συμπτώματα. . . Νέοι τρόποι εγγραφής του θεσμού της οικογενείας στη συλλογικότητα, υπό το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και τις διεκδικήσεις των μειονοτήτων, επανεγγράφουν το φροϋδικό οικογενειακό μυθιστόρημα όχι πλέον από την πλευρά του `παιδιού βασιλιά` αλλά βάσει της επιθυμίας-αινίγματος των ίδιων των γονέων. Τα νέα αυτά οικογενειακά μυθιστορήματα, τόσο υπό την οπτική της ψυχανάλυσης όσο και των ευρύτερων κοινωνικών επιστημών, είναι το αντικείμενο του συγγράμματος αυτού.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]