Η αποτυχία της Μεσαιωνικής Επιστήμης να αποσπασθεί από τη Φυσική και την Κοσμολογία του Αριστοτέλη - παρά τις τόσες σοβαρές κριτικές εις βάρος τους - αποτελεί το κεντρικό θέμα του βιβλίου αυτού. Με αφετηρία την «καχεκτική» κατάσταση της επιστημονικής σκέψης τον πρώιμο μεσαίωνα, ο συγγραφέας περιγράφει την «έκρηξη των γνώσεων» που προκάλεσαν οι πολυπληθείς μεταφράσεις Ελληνικών και Αραβικών συγγραμμάτων, για να φτάσει στον ύστερο μεσαίωνα και στην «ένταση» που άρχισε να συσσωρεύεται ανάμεσα στο αριστοτέλειο δόγμα και στις εκκολαπτόμενες νέες επιστημονικές αντιλήψεις. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]