Στις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα μέσα στη δυναμική της σύγκρουσης ανάμεσα στις νεωτερικές πιέσεις και στις κοινωνικές αντιστάσεις, ορισμένες από τις ιδέες που όριζαν την ελληνική ταυτότητα άρχισαν να γίνονται στερεότυπα και πολλές φορές να μετατρέπονται σε φόβητρα. Μεταξύ άλλων κατέληξαν σε στερεότυπα η δυσπιστία και ο φόβος απέναντι στη Δύση - αυτή την «αντίπαλο» της Ορθοδοξίας -, η δυσπιστία και ο φόβος απέναντι στους λογίους - αυτούς τους «αντιπάλους» του λαού -, η δυσπιστία και ο φόβος απέναντι στον κοινοβουλευτισμό - αυτό το «αντίπαλο» σύστημα στις παραδοσιακές δομές της ελληνικής κοινωνίας. Βασική θέση του βιβλίου της Ρένας Σταυρίδη - Πατρικίου αποτελεί η διαπίστωση ότι από το συνδυασμό αυτής της φοβίας για τη Δύση και του δυτικοφερμένου φιλελευθερισμού θα πηγάσουν οι φόβοι της απειλούμενης από την Ευρώπη ελληνοχριστιανικής ταυτότητας, οι οποίοι θα κρυσταλλωθούν τον 20ο αιώνα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]