Στο βιβλίο αυτό του Έρνεστ Χεμινγουαίη βρίσκουν έκφραση η βαθιά χαρά και η απόλαυση για το ίδιο το γεγονός της ζωής. Το κυνήγι στις αφρικανικές πεδιάδες, κάτω από τον ανελέητο ήλιο, αποτελεί ένα συγκλονιστικό μέρος αυτής της απόλαυσης. Στη διάρκεια όμως των αδιάκοπων περιπλανήσεών του ο συγγραφέας ανακαλύπτει κάτι περισσότερο από την ηδονή του κυνηγιού. Είναι η αίσθηση της πρωινής δροσιάς πάνω στο γρασίδι, είναι το σχήμα, το χρώμα και η οσμή της γης, η συντροφιά των φίλων... Αυτό που καταλαβαίνουν όλοι στο τέλος κάθε ημέρας είναι ότι ο χρόνος έχει σταματήσεις να μετράει το ίδιο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]