Μια από τις πιο περίπλοκες και σκοτεινές υποθέσεις που αναφέρονται στα Εγκληματικά Χρονικά είναι ασφαλώς κι αυτή που ονομάστηκε η `Υπόθεση της κυρίας με το Μπαλντά`. Η λύση του προβλήματος δεν έγινε τότε γνωστή και ποτέ κανείς δεν θα μάθαινε την αλήθεια, αν οι συνθήκες δεν υποχρέωναν κατά τον πιο απροσδόκητο τρόπο τον Πρίγκιπα Ρενίν -χρειάζεται να φανερώσουμε ότι πρόκειται για τον ίδιο τον μεγαλοφυή Αρσέν Λουπέν- να ασχοληθεί μαζί της...
Το κίνητρο; Οι πέντε γυναίκες που η τραγική παρουσία τους θα αποτελούσε τη σπονδυλική βάση του μυστηρίου, βρέθηκαν ολότελα απογυμνωμένες από τα κοσμήματα, τα χρήματα και κάθε αντικείμενο αξίας. Ωστόσο, ο φόνος και η ληστεία θα μπορούσε να αποδοθεί σε κοινούς κακοποιούς που ενεδρεύουν σε απόμερα σημεία της χώρας - δεδομένου ότι τα πτώματα των πέντε γυναικών βρέθηκαν σε παρόμοιες τοποθεσίες. Σε ποιο συμπέρασμα θα μπορούσε να φτάσει κανείς; Ότι το φρικιαστικό αυτό κομπολόι εκτελέσεων ήταν μέρος κάποιου σατανικά έξυπνου και καλοστρωμένου σχεδίου που απέβλεπε στη φυσική εξόντωση ορισμένων ατόμων που συνδέονταν μεταξύ τους με κάποιο κοινό παρανομαστή συμφερόντων -μια μεγάλη κληρονομιά, επί παραδείγματι- ή μήπως ήταν, πολύ απλά, το μεθοδικό ξέσπασμα ενός αρρωστημένου μυαλού που επιζητούσε κάποια εκδίκηση - άγνωστο για ποια αιτία... Υποθέσεις επί υποθέσεων, που η εξέταση των στοιχείων τις διέψευδε... Ίχνη που δεν οδηγούσαν πουθενά... Όμως, ο Πρίγκιπας Ρενίν - δηλαδή, χμ, ο Αρσέν Λουπέν...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]