ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
Σήμερα
Από τη φωτιά στη φωτιά
Η οδοιπόρος μνήμη
Το κάλεσμα της γης
Η γη μας μιλά
Η γη ξέρει να περιμένει
Η εγγονή
Δίχως αποχαιρετισμούς
Εγκώμιο της συντομίας
Περί αποστάσεων
Η απόλαυση της διαδρομής
Τρέχω να προλάβω
Όταν η γη βρυχάται
Η κατάρα της Αϊτής
Το παπούτσι
Ο νηφάλιος νόμος
Ο άνθρωπος που πυροβόλησε τον Θεό
Το νερό είναι ιερό
Μαζί του γεννήθηκε μια εποχή
Ιερό φίδι
Περπατούσαν πάνω στο νερό
Ένα βασίλειο μετακομίζει
Μητέρα του εκπολιτισμού
Πατέρας του εκπολιτισμού
Το δικαίωμα στην κατεργαριά
Η δεύτερη ίδρυση της Βολιβίας
Για να μπορέσεις να ακούσεις
Για να μπορέσεις να διαβάσεις
Μιλώ σιωπώντας
Καταπέλτης
Παιδιά του ανέμου
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Ένας κατακερματισμένος ναύαρχος
Η θεά γιορτάζει
Το καρναβάλι ανοίγει φτερά
Η απειλή
Το ντουέτο
Η κραυγή
Η όγδοη αστραπή
Ομαδική εκδήλωση συμπαράστασης
Μάρμαρο με πνοή
Μια νίκη του Πολιτισμού
Όχι
Ημέρα αφιερωμένη στον Θηλασμό
Το παιχνίδι είναι επικίνδυνο
Κλεμμένα παιδιά
Και άλλα κλεμμένα παιδιά
Το Σχέδιο Κόνδωρ
Δεν μπόρεσαν να το γιορτάσουν
Μόνος, χωρίς εκείνον
Ίσως ο Οράσιο Κιρόγα να διηγιόταν κάπως έτσι
Ημέρα αφιερωμένη στην Κοινωνική Δικαιοσύνη
Ο κόσμος μικραίνει
Η σιωπή
Το βιβλίο των θαυμάτων
Ένα μάθημα ρεαλισμού
Η νύχτα των Κούνα
Η Αφρική μου
Και οι τράπεζες είναι θνητές
Όταν
Όσα δεν παίρνει ο άνεμος
ΜΑΡΤΙΟΣ
Κάποτε
Μιλώ σφυρίζοντας
Ηρωίδες της Βραζιλίας
Το σαουδαραβικό θαύμα
Το διαζύγιο ως τρόπος υγιεινής ζωής
Η ανθοκόμος
Οι μάγισσες
Περί αφιερωμάτων
Ημέρα που το Μεξικό εισέβαλε στις Ηνωμένες Πολιτείες
Ο Διάβολος έπαιζε βιολί
Η Αριστερά είναι το πανεπιστήμιο της Δεξιάς
Περισσότερα γνωρίζει ο ύπνος από τον ξύπνο
Οι καλές συνειδήσεις
Το Κεφάλαιο
Φωνές της νύχτας
Φεστιβάλ αφήγησης
Έμαθαν να ακούνε
Με τους θεούς στο κορμί
Η γέννηση του κινηματογράφου
Ο κόσμος ανάποδα
Ο κόσμος όπως ακριβώς είναι
Ημέρα αφιερωμένη στο Νερό
Γιατί εξολοθρεύσαμε τους Ινδιάνους
Γιατί εξαφανίσαμε τους αγνοούμενους
Ο Ευαγγελισμός
Ηρωίδες Μάγια
Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Η Αφρική, δημιούργημα του Χόλιγουντ
Εδώ κάποτε ήταν ζούγκλα
Παγκόσμια Ημέρα της Οικιακής Εργασίας
Ένας ψύλλος
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Ο πρώτος επίσκοπος
Πώς διαμορφώνεται η κοινή γνώμη
Τα καλά παιδιά
Το φάντασμα
Ημέρα αφιερωμένη στο Φως
Διασχίζοντας τη νύχτα
Οι αμοιβές των γιατρών
Ο άνθρωπος που γεννήθηκε πολλές φορές
Υγιές παράδειγμα
Πώς κατασκευάζονται οι ασθένειες
Τα μέσα μαζικού εκφοβισμού
Πώς κατασκευάζεται ένας ένοχος
Επειδή δεν καταλάβαμε
Μεγαλείο ή μέγεθος;
Οι μαύροι πίνακες
Τα τραγούδια της Ανδαλουσίας
Ο Καρούζο τραγούδησε και το 'βαλε στα πόδια
Υπό επιτήρηση
Τα παιδιά των σύννεφων
Ρεζιλίκια
Ένας αγανακτισμένος
Ημέρα αφιερωμένη στη Γη
Η φήμη είναι σκέτος μύθος
Επικίνδυνο να δημοσιεύεις
Μη με σώσετε, παρακαλώ
Εδώ, δεν συνέβη απολύτως τίποτα
Ο τροχός της ζωής
Ένας κόσμος ανασφάλειας
Κάποια που δεν ξεχνά
Ο γύρος της μνήμης
ΜΑΙΟΣ
Ημέρα της Εργατικής Τάξης
Επιχείρηση Τζερόνιμο
Η ατίμωση
Όσο κρατήσει η νύχτα
Κατηγορώ τραγουδώντας
Οι φανερώσεις της Παναγίας
Ματαίωση σχεδίων
Ο δαίμονας της Τασμανίας
Γεννήθηκε γι' αυτό και μόνο
Καμία επιείκεια
Απ' όλα
Οι ζωντανοί σεισμογράφοι
Για να τραγουδήσεις, για να δεις
Το ξένο χρέος
Για να μην είναι το αύριο μια επανάληψη του σήμερα
Για το φρενοκομείο
Τόπος διαμονής
Το ταξίδι της μνήμης
Ο προφήτης Μαρκ
[...]

Αυτό το ποίημα των Μάγια αποτελεί την προμετωπίδα, αλλά και το πλαίσιο αναφοράς, του τελευταίου βιβλίου του μεγάλου Ουρουγουανού συγγραφέα Εδουάρδο Γκαλεάνο. Εμείς, οι άνθρωποι, σε όλες τις εποχές της ιστορίας, σε όλα τα σημεία του χάρτη, είμαστε παιδιά των ημερών, παιδιά του χρόνου, είμαστε φτιαγμένοι από ζωντανή ύλη μα και από ιστορίες, από τα γεγονότα του παρελθόντος και του παρόντος. Και κάθε μέρα του χρόνου έχει να αφηγηθεί τη δική της ιστορία για τη μεγάλη ανθρώπινη περιπέτεια που έχει ξεκινήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια και συνεχίζεται ώς σήμερα. Ο Γκαλεάνο γράφει λοιπόν το «προσωπικό του ημερολόγιο», αυτός, ένας εραστής της ιστορίας και ανιχνευτής του μίτου που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, της ουσίας που κρύβεται πίσω από το επίκαιρο, της οικουμενικότητας πράξεων και γεγονότων που ο απλός παρατηρητής των πραγμάτων προσπερνά χωρίς να ξεκλειδώσει τη σημασία τους.


Τριακόσιες εξήντα έξι αφηγήματα –ας μη λησμονούμε ότι το 2012 είναι δίσεκτο έτος–, ένα για κάθε μέρα του χρόνου, συνθέτουν λοιπόν αυτό το ημερολόγιο, γραμμένο από έναν κλασικό πλέον συγγραφέα, ο οποίος έχει κατορθώσει κάτι σπάνιο: να λέει πολλά με λίγες λέξεις, να οδηγεί τον αναγνώστη στο μείζον μέσα από το έλασσον. Η ποίηση, ο στοχασμός, το χιούμορ, το κοινωνικό σχόλιο, η καταγγελία, εναρμονίζονται σε μια γραφή που αποτελεί πλέον το σήμα κατατεθέν του Γκαλεάνο, γραφή κατ’ ουσίαν αφοπλιστική: «17 Οκτωβρίου / Σιωπηλοί πόλεμοι: Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας. Η φτώχεια δεν σκάει όπως οι βόμβες, ούτε ηχεί όπως οι πυροβολισμοί. Για τους φτωχούς, γνωρίζουμε τα πάντα: πού δεν δουλεύουν, τι δεν τρώνε, πόσο δεν ζυγίζουν, πόσο ύψος δεν έχουν, τι στερούνται, τι δεν σκέφτονται, σε τι δεν πιστεύουν. Μας απομένει μόνο να μάθουμε γιατί είναι φτωχοί. Μήπως γιατί μας ντύνει η γύμνια τους και μας θρέφει η πείνα τους;»


Από τις Εκδόσεις Πάπυρος κυκλοφορεί ολοκληρωμένη η τριλογία του Εδουάρδο Γκαλεάνο, Μνήμη της Φωτιάς (Η αρχή / Τα πρόσωπα και οι μάσκες / Ο αιώνας του ανέμου), καθώς και το προτελευταίο βιβλίο του, Καθρέφτες.