[...] Στις `Μάσκες του ρεαλισμού` παρουσιάζονται εκδοχές του αφηγηματικού λόγου που ιχνηλατούν την περιπέτεια του ελληνικού ρεαλισμού, από την αυθόρμητη ροπή προς την πραγματιστική αναπαράσταση έως την απόλυτη κατάφαση του νατουραλισμού, και από την άρνηση του αισθητισμού, μέσω της επίκρισης του μοντερνισμού, έως την αναθεώρηση του μεταμοντερνισμού. Αυτές οι εκδοχές πρόσφεραν στη λογοτεχνία μας αρκετές ιδιότυπες και με προσωπικό τρόπο δουλεμένες μάσκες του ρεαλισμού, όπως η βουκολική, η ατμοσφαιρικά κοινωνιστική, η αστική, η ψυχαναλυτική, η πολιτική και η ιστοριογραφική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]